Wat groeit er hier zo mooi in de bermen?
- Debbie Schniermanni
- 1 sep
- 2 minuten om te lezen
Onze vaste contactpersoon in Wuustwezel, sympathieke Tom, bracht ons in contact met de super gemotiveerde John Van den Bempt. Een op alle gebied prachtige en boeiende man met een super lieve echtgenote. Het was een zeer inspirerend gesprek met John, levenservaring zat met zijn 8 vooraan in zijn leeftijd. Verder durfden we niet doorvragen en deed het er ook niet toe. Een superverteller.

Zoals hij zelf aanhaalde was hij vanaf kindsbeen uitermate nieuwsgierig maar vooral leergierig. De wereld ontdekken rondom hem. Hoe komt het dat dit ons zeker niet verwonderde. Op vakantie kwam er een bijkomende klik aan het Lago Lugano, een meer met dode vissen, een levensgrote plas water waar zwemmen verboden en onmogelijk was. Een schokkende ervaring die hij in het verhaal van zijn leven zou meenemen tot op heden. Een diepe indruk op zān netvliezen gebrand om niet meer los te laten.
Op zān 52ste levensjaar, vroegtijdig, door onvoorspelbare omstandigheden kon hij zijn beroepsactiviteit niet meer voortzetten. Gelukkig had hij goede contacten met de gemeente Essen en was er de start om de aanwezige bermen langs de vele Essense wegen te herstellen en vol prachtige inlandse bloemen te zetten. Het eerste project zou de Dondersteen worden, gelegen tussen Horendonk ā Nederlandse grens ā Antwerpsebaan. Een kleuren- en geurenfeest langs de kant van de weg vol rode klaprozen, korenbloemen, margrieten en de minder bekende ganzenbloemen. Op de Sint Vincentiusschool Horendonk ontstond een proefproject met de aanleg van houtkanten, dewelke zorgden voor een overvloed van insecten en vogels. Nadien kwam er een onovertroffen hervorming van het Rose Grononpad. Gelegen tussen de Antwerpsesteenweg en de Schaapsbaan. Veel werk, veel inzet, maar het resultaat is gewoonweg prachtig. Met een welgemeend complimentje maak je John al heel blij.
We hadden ook het voorrecht om zijn thuisplantage te mogen zien en hoe een zaadje tot een jonge fragiele plant ontwikkeld. Het was een behoorlijk lang gesprek, vanaf heden bekijken we de bloemen die zich op bermen bevinden en vechten om de mooiste te zijn, nooit meer met dezelfde ogen en hetzelfde gevoel.
Wij zijn dan ook liefhebber om zijn team in de weinig vrije momenten die we zelf ter beschikking hebben te versterken. Dit is een levenswerk om verder te zetten, een levensweg waarvoor je alleen heel veel respect kunt tonen. We hebben als vereniging zelf een aantal panden waarvoor we zeker met John en zijn vrijwilligers aan tafel moeten zitten om dit in goede en zinvolle banen te leiden en de natuur een handje te helpen. Zijn ervaring is van onschatbare waarde.
Tot snel John en meer dan bedankt om wat je voor de natuur doet en bedankt Tom om erbij te zijn. Vzw ā Bomen voor onze kinderen / Adam, Annie en Victor
Opmerkingen